il Bergamasco: All-in απέναντι σε καρέ του άσσου και…απομάκρυνση του ονείρου

Στο σημαντικότερο ίσως ματς της σεζόν για την Atalanta, όσον αφορά το κυνήγι του Scudetto, η La Dea μπλόκαρε, δεν κατάφερε να δημιουργήσει μπροστά και μοιραία ηττήθηκε με 0-2 από μια ανώτερη Inter, βλέποντας το όνειρο του πρωταθλήματος να απομακρύνεται.

 

ΤΟ ΜΑΤΣ

 

Το ματς το πήγε ο Gasperini αναμενόμενα, όπως όλη τη σεζόν, με το χαρακτηριστικό του Man-to-man press. Λίγο έλειψε να πληρώσει αυτή του την επιλογή, όταν ο Hien χάνει στην πλάτη του τον Thuram, μετά από μεταβίβαση του Lautaro, με τον Γάλλο φορ ευτυχώς να πλασάρει στο δοκάρι. Η Atalanta, προσπάθησε να βγάλει αντίδραση και να κυκλοφορήσει την μπάλα, με τον Sommer να σταματά την κεφαλιά του Pasalic, στην ίσως καλύτερη ευκαιρία των Bergamaschi στο 1^ο μέρος, ενώ λίγο αργότερα, ενώ όλες οι προσπάθειες του Retegui για κάποια καλή εκτέλεση σταματούσαν στα κορμιά των παικτών της Inter και η πολύ εντυπωσιακή ποδιά του Lookman στον Pavard κατέληξε σε ένα πολύ άστοχο σουτ. Το 2^ο ημίχρονο ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, καθώς μόλις 10 λεπτά από το σφύριγμα, η Inter από μια στημένη φάση ανοίγει το σκορ, με τον Kolasinac να χάνει εντελώς στην καρδιά της περιοχής τον Carlos Augusto. Η Atalanta προσπάθησε να ελέγξει τον ρυθμό και να απειλήσει την Inter. Ενώ μέχρι το 80’ έχει δεχτεί μόλις 2 τελικές, μπροστά αντιμετωπίζει εξίσου σημαντικό πρόβλημα δημιουργίας με τις προσπάθειες των Ederson και Lookman να μπλοκάρονται εκ’ νέου. Η είσοδος των De Ketelaere, Maldini και Samardzic δεν κατάφερε να βελτιώσει αισθητά την επιθετική λειτουργία της La Dea, και σαν να μην έφτανε αυτό, στο 80’, σε μια αμφιλεγόμενη φάση, ο Ederson χειροκρότησε ειρωνικά τον διαιτητή σαν διαμαρτυρία για φάουλ που δεν δόθηκε πάνω στον Hien, με τον referee να του βγάζει 2^η κίτρινη κάρτα και τον Βραζιλιάνο χαφ να αποβάλλεται. Αυστηρή διαιτητική απόφαση για μένα, ιδιαίτερα δεδομένου της έντασης που υπήρχε στο παιχνίδι και της σημασίας του ντέρμπι αυτού, καθώς μετά από αυτήν την κόκκινη η Inter μέχρι και την αποβολή του Bastoni κυριάρχησε, βρήκε ένα 2^ο γκολ με τον Lautaro, και κάπου εκεί τελείωσαν τα όνειρα των Bergamaschi, οι οποίοι δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν τις προσπάθειες των Samardzic και Maldini σε γκολ, με το τελικό σκορ να γράφει 0-2. Απογοήτευση στο στρατόπεδο του Bergamo, μένοντας για ακόμη ένα εντός έδρας παιχνίδι χωρίς νίκη, μένοντας ταυτόχρονα στο -6 από την κορυφή. Για μένα η διαιτησία δεν αδίκησε την εικόνα της Atalanta, καθώς μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει κάτι σπουδαίο σε τελική, αλλά το what if που αφήνει το 11vs11 στο τελευταίο 15λεπτο, είναι κάτι που αφήνει πικρία, ειδικότερα αν αναλογιστεί κανείς την αυστηρότητα της απόφασης στη δεδομένη στιγμή.

 

 

ΤΑ +

Ο Kolasinac, με εξαίρεση το γκολ του Augusto ήταν με διαφορά η πιο αξιόπιστη λύση στα μετόπισθεν της Atalanta, μπαίνοντας σε πολλές μονομαχίες, κερδίζοντας την πλειοψηφία τους, ενώ πολύ απαιτητική ήταν και η δουλειά του De Roon απέναντι στην  μεσαία γραμμή της Inter, με τον Ολλανδό να τα πηγαίνει πολύ καλά. Μπροστά ο μοναδικός πόλος απειλής για ακόμη ένα παιχνίδι ήταν ο Lookman, με τον Νιγηριανό να προσπαθεί διαρκώς να δημιουργήσει προϋποθέσεις απειλής, ασχέτως αποτελέσματος.

 

 

ΤΑ –

 

Τα 0.65 xG που κατέγραψε η La Dea σε 16 τελικές, αποτελεί για μένα ίσως το πιο μελανό σημείο του αγώνα, καθώς μιλάμε για all-time low επικινδυνότητα τελικών με 0.04Xg/τελική. Αυτό μαρτυρά το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Gasperini στην δημιουργία ποιοτικών τελικών, καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, μη μπορώντας να σπάσει αποτελεσματικά το τελευταίο block των Μιλανέζων. Αρνητικό πρόσημο είχε και ο Hien, με τον Σουηδό να μένει τυχερός στην αφέλεια του στο 7’, καθώς θα μπορούσε να έχει στραβώσει εξαιτίας του από νωρίς το παιχνίδι, ενώ το μεγάλο ‘–‘ μπαίνει δυστυχώς στον Ederson, ο οποίος ενώ μέχρι την αποβολή του ήταν πολύ καλός, η έλλειψη καθαρού μυαλού, σε ένα τόσο κρίσιμο σημείο, τόσο του αγώνα, όσο και ολόκληρης της σεζόν, ίσως στοιχίσει στην Atalanta, πολλά περισσότερα από ένα απλό τρίποντο.