Πριν από 40 χρόνια κυκλοφόρησε μία από τις κορυφαίες sci-fi ταινίες όλων των εποχών, και σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια η Βερόνα έζησε την σπουδαιότερη στιγμή της.
Στα 80's η Βερόνα (για του λόγου το αληθές να αναφέρω πως όταν λέμε Βερόνα πάντα αναφερόμαστε στην Ελλάς και όχι στην Κιέβο) είχε χτίσει μία πολύ καλή ομάδα υπό τις οδηγίες του Οσβάλντο Μπανιόλι. Κάτι σαν την Αταλάντα του Γκασπερίνι θα έλεγα.
Για να καταλάβετε καλύτερα τη Βερόνα των 80's, μιλάμε για μία ομάδα που πήγε σε διαδοχικούς τελικούς του Coppa Italia (82-83 και 83-84), αλλά ηττήθηκε στις τότε διπλές αναμετρήσεις από τις Γιουβέντους και Ρόμα αντίστοιχα. Τη σεζόν 83-84 μάλιστα ήρθε και η πρώτη ευρωπαϊκή συμμετοχή στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, η οποία τελείωσε άδοξα με αποκλεισμό λόγω των εκτός έδρας γκολ (2-2 στο Μπεντεγκόντι και 0-0 στην Αυστρία) στο δεύτερο γύρο από την Στουρμ Γκρατς.
Μέχρι που ήρθε η σεζόν 1984-85, η χρονιά της Ελλάς. Τότε λειτουργούσε ακόμα το σύστημα 2-1-0 και όχι το σημερινό 3-1-0, και η Βερόνα αν και δεν ήταν.. «μηχανή νικών», ήξερε τουλάχιστον πως να μη χάνει. 15 νίκες, 13 ισοπαλίες και μόλις δύο ήττες. Οι ήττες ήρθαν από την Αβελίνο (τερμάτισε 13η και σώθηκε) και από την Τορίνο (ήταν η συνδιεκδικήτρια που τερμάτισε 2η), με τους Γκρανάτα μάλιστα να τελειώνουν τις ελπίδες της Ελλάς για εντός έδρας αήττητο. 43 βαθμούς συγκέντρωσε λοιπόν η Βερόνα, τέσσερις παραπάνω δηλαδή από την Τορίνο, και έτσι κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας της, τον πρώτο και μοναδικό τίτλο της ιστορίας της.
Από τα 42 γκολ που έβαλε η ομάδα στο πρωτάθλημα, τα 28 τα έβαλαν τρείς παίκτες. Ο λόγος για τους Γκαλντερίζι (11), Χανς-Πέτερ Μπρίγκελ (9) και Έλκιερ (8). Οι δύο τελευταίοι μάλιστα είχαν αποκτηθεί το καλοκαίρι του 1984, και μετά από ούτε έναν χρόνο είχαν γίνει "ήρωες" για τους φίλους της Βερόνα.
Δεν ήταν μόνο αυτοί βέβαια, ειδική μνεία πρέπει να γίνει σε όλη την άμυνα που επέτρεψε μόνο 19 γκολ σε 30 παιχνίδια. Στον Γκαρέλα (ο τότε τερματοφύλακας της ομάδας), στον Τρισέλα (ο τότε αρχηγός της ομάδας) αλλά και στους Μαρανγκόν και Φερόνι. Πολύ σημαντική ήταν και η συνεισφορά του Ντι Τζενάρο στη μεσαία γραμμή, έκανε όλη τη "βρώμικη δουλειά" και ήταν εξίσου χρήσιμος στο χτίσιμο του παιχνιδιού.
Μπέργκαμο, 12 Μαίου 1985
Η μέρα είχε έρθει. Η Βερόνα την προτελευταία αγωνιστική ταξίδευε στο Μπέργκαμο, και ακόμη και με ισοπαλία απέναντι στην Αταλάντα κατακτούσε το πρωτάθλημα. Περίπου 20 χιλιάδες φίλοι των Σκαλιτζέρι βρέθηκαν στη Λομβαρδία, και με γκολ του Έλκιερ η Βερόνα πήρε την πολυπόθητη ισοπαλία (είχε βρεθεί πίσω στο σκορ) και έγραψε ιστορία. Με τη λήξη αρκετοί φίλοι της ομάδας "μπούκαραν" στον αγωνιστικό χώρο, μόλις είχαν ζήσει μία από τις σπουδαιότερες στιγμές της ζωής τους. Μία στιγμή που θα τη διηγούνται σε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα.
Η τελευταία συμμετοχή σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήρθε τη σεζόν 1987-88 πάλι υπό τις οδηγίες του Μπανιόλι, όταν και η ομάδα αποκλείστηκε στα προημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ από τη Βέρντερ Βρέμης. Αυτή ήταν και η τελευταία αξιόλογη στιγμή στη θητεία του Μπανιόλι, ο οποίος παρόλο που αποχώρησε από το τιμόνι της ομάδας το 1990 μετά τον υποβιβασμό στη Serie B, παραμένει ακόμη και σήμερα ένας ζωντανός θρύλος της Ελλάς. Τον Ιανουάριο του 2018 μάλιστα ονομάστηκε επίτιμος πρόεδρος του συλλόγου, χωρίς να έχει κάποιον λόγο στον σχεδιασμό της ομάδας αλλά για να τιμηθεί περαιτέρω η προσφορά του στον σύλλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου