Τα Τορινέζικα: Τα εγκλήματα του τελευταίου χρόνου

Αρκετές μέρες μετά την ολοκλήρωση του χειμερινού μεταγραφικού παραθύρου αλλά και λίγες μέρες μετά την απογοητευτική ισοπαλία των Γκρανάτα με αντίπαλο τη Τζένοα, αξίζει να ρίξουμε μία ματιά σε όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο και κρατάνε πίσω τον οργανισμό που λέγεται Τορίνο. 

Θα ξεκινήσουμε από τον Ιανουάριο του 2024, και πιο συγκεκριμένα από τον Μποντζόρνο, καθώς ο Κάιρο δήλωνε πως δεν θα τον πουλούσε με τίποτα και λίγους μήνες αργότερα ο Άλε, γέννημα θρέμμα της πόλης και ερωτευμένος με την ομάδα ήτανε πλέον παίκτης της Νάπολι για 40 εκατομμύρια ευρώ.. Πάμε και στο άλλο μαντάτο του Ιανουαρίου. 

Είχε βουίξει ο τόπος πως η Τορίνο βρισκόταν κοντά στην απόκτηση του Ανχελίνιο από τη Λειψία (ήταν δανεικός στη Γαλατά). Κάιρο και Βανιάτι καθυστερούν πολύ, μπαίνει σφήνα η Ρόμα και κάνει τον Ισπανό δικό της. Τον Ισπανό ο οποίος τη φετινή σεζόν είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες των Τζιαλορόσι, και ταυτόχρονα ένα από τα καλύτερα αριστερά μπακ του πρωταθλήματος. Και η οψιόν αγοράς που πλήρωσαν οι Ρωμαίοι στη γερμανική ομάδα ήταν μόλις 5 εκατομμύρια ευρώ.. 

Αφήνουμε τον Γενάρη και πάμε στο καλοκαίρι του 2024. Πέρα από την πώληση του Μποντζόρνο την οποία ήδη ανέφερα πιο πάνω, υπάρχουν προφανώς και άλλα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στην ομάδα του Πιεμόντε το καλοκαίρι. Για να το πάρω χρονολογικά, θα ξεκινήσω από την περίπτωση του Ρόμπιν Γκόσενς. Ο Γερμανός αριστερός μπακ με μεγάλη εμπειρία από τη Serie A (Αταλάντα και Ίντερ) ήθελε να επιστρέψει ξανά στα ιταλικά γήπεδα μετά από ένα σύντομο πέρασμα στην Ουνιόν Βερολίνου, και οι άνθρωποι των Γκρανάτα μιλούσαν για μήνες ολόκληρους τόσο με την πλευρά του παίκτη όσο και με την πλευρά της ομάδας για να τον φέρουνε στο Τορίνο. Το αποτέλεσμα; Ο Γκόσενς πήρε μεταγραφή στη Φιορεντίνα με το ποσό να ανέρχεται στα 7,5 εκατομμύρια ευρώ. Αν με ρωτάτε Ανχελίνιο δεν είναι, αλλά σίγουρα είναι καλύτερος από τον Μπόρνα Σόσα ο οποίος ξεκινάει βασικός τόσο καιρό στην αριστερή πτέρυγα της άμυνας της ομάδας και θα είχε προσφέρει πολύ περισσότερο. 

Τόσο για την περίπτωση του Ανχελίνιο όσο και για την περίπτωση του Γκόσενς έχω την εξής απορία: Γιατί αφήνεις να διαρρεύσει στον τύπο το "έντονο ενδιαφέρον" σου από τη στιγμή που δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου (σε ρεαλιστικά πλαίσια) για να τους φέρεις στην ομάδα; Είναι λες και προκαλείς τη μοίρα σου, είναι λες και ζητάς να σε αντιπαθήσει ο κόσμος.. Αυτό που οδήγησε στις μαζικές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες για τον Κάιρο όμως, ήταν η πώληση του Μπελανόβα.

Η πρώτη αγωνιστική της Serie A είχε παιχτεί (ένα 2-2 στο Σαν Σίρο με τη Μίλαν), και η Αταλάντα χτυπάει την πόρτα της Τορίνο για να ρωτήσει για τη διαθεσιμότητα ενός από τα καλύτερα δεξιά μπακ της σεζόν 2023-24 στη Serie A. Η διοίκηση όχι απλά δέχεται να τον πουλήσει, αλλά το κάνει κιόλας.. σε τιμή ευκαιρίας! Μόλις 25 εκατομμύρια ευρώ κόστισε στους Μπεργκαμάσκι η απόκτηση του 24χρονου φουλ μπακ, το οποίο σημαίνει πως η Τορίνο πούλησε τους δύο καλύτερους της παίκτες για 65 εκατομμύρια ευρώ (!) Ένα ποσό που στο σημερινό ποδόσφαιρο ανυπολογίσιμο δεν το λες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πουλάς τα δύο ακριβότερα περιουσιακά σου στοιχεία για 65 εκατομμύρια ευρώ. Το ακόμη χειρότερο της υπόθεσης είναι ο αντικαταστάτης του Μπελανόβα, δηλαδή ο Πέντερσεν. Μιλάμε για έναν παίκτη που δίχως υπερβολή απορώ πως γίνεται να έχει αγωνιστεί σε τόσο υψηλού επιπέδου πρωταθλήματα, και δεν προσφέρει ούτε το 1/10 από αυτά που προσέφερε ο Ραούλ. 

Μία σούμα ως τώρα, πωλήθηκαν λοιπόν οι δύο καλύτεροι παίκτες της ομάδας (και διεθνείς με την Εθνική Ιταλίας) για 65 εκατομμύρια ευρώ, και ταυτόχρονα χάθηκαν δύο μεταγραφικοί στόχοι για φραγκοδίφραγκα.. 

Μ'αυτά και μ'αυτά, φτάσαμε στον Ιανουάριο του 2025.. Ο Τσε Άνταμς που ήρθε στο Τορίνο το καλοκαίρι ως ελεύθερος "βγήκε" σαν μεταγραφή, αφού έδεσε καλά με τον Ζαπάτα. Όμως ο Κολομβιανός επιθετικός τραυματίστηκε πολύ σοβαρά τον Οκτώβρη σε ένα ματς στο Μιλάνο με την Ίντερ, αφού όπως έγινε γνωστό την επόμενη μέρα θα έμενε εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν. Ο Σκωτσέζος αν και έβαλε κάποια γκολ και χωρίς τον Ζαπάτα, δεν ήταν ο ίδιος παίκτης από τη στιγμή που α) στην αρχή είχε για παρτενέρ στην επίθεση τον Σανάμπρια και β) άλλαξε το σύστημα και πλέον είναι ο μόνος φορ της ομάδας. Ο Βανόλι ήτανε ξεκάθαρος προς τη διοίκηση πριν καν ξεκινήσουν οι χειμερινές μεταγραφές. Αυτό που ζήτησε ήταν αντικαταστάτης του Ζαπάτα. Βανιάτι και Κάιρο κοίταξαν τις περιπτώσεις των Μπέτο, Καμπράλ, Κουαμέ και άλλων, και εν τέλει δεν πήραν κανέναν τους. Αντ'αυτού η Τορίνο πήρε τον Ελμάς (επιθετικός μέσος) με οψιόν αγοράς από τη Λειψία, ήταν σε "bidding war" με τη Λάτσιο για τον Κασαντέι (τον πήρε αλλά είναι κι αυτός μέσος), πήρε σχεδόν δωρεάν τον Μπιράγκι (αριστερό μπακ) και πήρε και τον Σαλάμα για να αντικαταστήσει τον Ενζί (όχι δε διαβάσατε λάθος). Ο Σαλάμα που μέχρι πρότινος ήταν στη Ρεμς παίζει και ως φορ και ως εξτρέμ, και τα νούμερα του.. τρομάζουν. 19 συμμετοχές φέτος σε πρωτάθλημα και κύπελλο, ούτε γκολ ούτε ασίστ.. Βανιάτι και Κάιρο είχαν πάνω από ένα μήνα να ικανοποιήσουν το αίτημα του Βανόλι, και πάλι κατάφεραν να μη τα φέρουν εις πέρας. Δε στήριξαν, δηλαδή, τον προπονητή ο οποίος δεδομένων των συνθηκών κάνει εξαιρετική δουλειά στο τιμόνι της ομάδας.

Καθώς οδεύουμε προς το κλείσιμο θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω τη δική μου οπτική για τα τεκταινόμενα στο Τορίνο. Ο Κάιρο αποφάσισε αντί να χτίσει έναν δυνατό ιταλικό κορμό πάνω στους Μποντζόρνο και Μπελανόβα να τους πουλήσει και τους δύο. Όπως το ίδιο θα κάνει και το καλοκαίρι με τον Ρίτσι, μη σας ξεγελά η ανανέωση του, το ίδιο συνέβη πέρσι και με τον Μποντζόρνο. Αλλιώς για ποιο λόγο να έφερνε ξαφνικά στην ομάδα δύο ακριβούς (για τα δεδομένα της ομάδας) μέσους; Το μεγαλύτερο παράπονο μου είναι πως η Τορίνο αν είχε κάποιον άνθρωπο με μεγαλύτερο όραμα, θα ήταν ομάδα Ευρώπης. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να χτίσεις ομάδα γύρω από τους Μποντζόρνο, Μπελανόβα αλλά και Ρίτσι, φαίνεται νομίζω από το γεγονός ότι οι πρώτοι δύο έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στις ομάδες τους, οι οποίες είναι στην πρώτη τριάδα του πρωταθλήματος. Αν ο Κάιρο ήθελε να κρατήσει ισορροπημένο ισοζύγιο, υπήρχαν κι άλλοι παίκτες να πωληθούν (Ίλιτς και Βλάσιτς είναι οι πρώτοι δύο που μου έρχονται στο μυαλό). Ακόμη και κέρδος να θέλει να βγάλει όμως, οι αποφάσεις του δε βγάζουν κανένα απολύτως νόημα. Αν η Τορίνο γινόταν ομάδα Ευρώπης θα έπαιρνε αυτομάτως κάποια λεφτά από τη συμμετοχή της ομάδας στους ομίλους, θα γινόταν πιο ελκυστικός προορισμός για παίκτες που θα μπορούσαν να αποκτήσουν μεγαλύτερη αξία παίζοντας στον σύλλογο, και γενικότερα θα είχε περισσότερα "μάτια καρφωμένα πάνω της". Αντ'αυτού ο Κάιρο έχει επιλέξει να κρατήσει την ομάδα σε μία κατάσταση ομηρίας, οδηγώντας την τεράστια πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας στο να τον μισήσει. 

Για να υπάρξει ξανά αισιοδοξία για το μέλλον της Τορίνο, ο Ουρμπάνο Κάιρο όχι απλά θα ήτανε καλό, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να αποτελέσει παρελθόν. Αλλιώς θα βλέπουμε την ίδια ιστορία κάθε χρόνο απλά με διαφορετικά πρόσωπα, δηλαδή τους Γκρανάτα να τερματίζουν στις θέσεις 9-10-11 και να μην φτάνουν μακριά στον θεσμό του κυπέλλου.