Δεκατέσσερις Νοεμβρίου. Ολογράφως η ημερομηνία που ανακοινώνεται ο Κλαούντιο Ρανιέρι στη Ρόμα. Η ομάδα της Αιώνιας Πόλης έχει περάσει τα πάνδεινα πριν αφού μόλις έχει τερματίσει την όχι και τόσο πετυχημένη συνεργασία της με τον Γιούριτς, η οποία είχε διαδεχθεί την ξαφνική απόλυση του Ντε Ρόσι, ο οποίος αποχώρησε και δημιούργησε έντονες αντιδράσεις στους ultras. Τον καιρό που ο Ρανιέρι έφτανε στο προπονητικό των "τζιαλορόσι" τα πάντα ήταν ένα... χάος. Από το σύνολο μέχρι τις απειλές προς την Ελληνίδα CEO του συλλόγου.
Μερικούς μήνες μετά ο Ρανιέρι θα αφήσει την Ρόμα με μια τεράστια αγκαλιά, ένα ευχαριστώ και μια ομάδα έτοιμη για τον επόμενο, πετυχαίνοντας ένα μίνι αγωνιστικό θαύμα που ενδεχομένως κανένας να μην περίμενε.
Η εικόνα της Ρόμα σταδιακά άρχισε να βελτιώνεται. Ο Ιταλός τεχνικός - μάστερ στο να φτιάχνει κλίμα στα αποδυτήρια - μπόρεσε να κάνει καλύτερη την αυτοπεποίθηση του σύνολου και άρχισε να παίρνει αποτελέσματα από όλους. Τα πρώτα καλά πράγματα φάνηκαν στο Ολίμπικο στα τέλη του 2024 ενώ στις αρχές του 2025 το όλο πρότζεκτ αυτό απογειώθηκε πραγματικά. Η εικόνα άρχισε να είναι διαφορετική, το ποδόσφαιρο να είναι πολύ πιο ουσιαστικό και να κάνει σταδιακά την ομάδα αρκετά σφιχτή. Το ποδόσφαιρο της Ρόμα ήταν απλό αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματικό κατά περιόδους, με τον βετεράνο προπονητή να αξιοποιεί πλήρως όλα τα "μηχανάκια" που είχε στο ρόστερ και να τους δίνει ρόλους. Αρχικά στον ακούραστο Μανού Κονέ, στη συνέχεια στον εξαιρετικά αξιόπιστο Ανχελίνιο ενώ στη συνέχεια μπόρεσε να φτιάξει ένα σαφές πλάνο στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, το οποίο της έπρεπε την προστασία της περιοχής και την αποτελεσματικότητα στο να διαχειρίζεται αποτελέσματα, εξάλλου δεν είναι τυχαία τα πόσα 1-0 έγραψε κατά την διάρκεια του τρέχοντος έτους.
Οι τραυματισμοί και η μόνιμη απουσία του Ντιμπάλα πρακτικά δεν δημιούργησαν θέμα εάν και σε άλλη ομάδα με άλλες δυναμικές θα είχε γίνει ήδη. Ο Ρανιέρι δημιούργησε τρεις X-Factors οι οποίοι μπόρεσαν να κάνουν το step up και να κρατήσουν το σύνολο όταν αυτό τους χρειάστηκε. Ο πρώτος ήταν ο Αρτέμ Ντοβμπίκ ο οποίος είναι η αλήθεια ότι κατακρίθηκε στις πρώτες του παρουσίες με τη Ρόμα αλλά τελικά ολοκλήρωσε τη χρονιά στο πρωτάθλημα με 12 γκολ σε 35 παιχνίδια και πολύτιμη συνεισφορά σε κρίσιμες στιγμές.
Ο άλλος ήταν ο απίθανος Ματίας Σουλέ, που κάνει ένα μυθικό τελείωμα στη σεζόν και ήδη έχει συγκεντρώσει τα βλέμματα πάνω του αφού στα έξι από τα τελευταία επτά παιχνίδια έχει βρει δίχτυα ή έχει δώσει ασσίστ, όντας ένας από τους κρίκους που δεν έσπαγαν στην αλυσίδα δημιουργίας της Ρόμα. Ο τελευταίος ήταν ο εκπληκτικός τερματοφύλακας Μίλε Σβίλαρ που συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι με εμφανίσεις πραγματικά εκκωφαντικές. Τα παιχνίδια που έσωσε πολλά, οι βαθμοί ενδεχομένως ακόμα περισσότεροι και φάνηκε ότι έχει προοπτική να γίνει τεράστιος τερματοφύλακας εάν και άργησε να εξελίξει την καριέρα του. Μαζί τους βέβαια και οι Σαλαμέκερς, Σομουρόντοφ, Πελεγκρίνι, Παρέδες έδωσαν λύσεις όταν η ομάδα τους χρειαζόταν.
Με όλα αυτά τα συστατικά ο ίδιος εφτάσε να μην έχει απώλειες σε κανένα ντέρμπι στο δεύτερο μισό για να χάσει τελικά στο Μπέργκαμο από την Αταλάντα και ουσιαστικά το εισιτήριο για το Champions League να πάει στη Γιουβέντους, δημιουργώντας μια παρανοϊκή σύνδεση στο μυαλό μας ειδικά άμα σκεφτείς για που άρχισε και που κατέληξε η Ρόμα.
Ο ίδιος τελικά αποχαιρέτησε την ομάδα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βάζοντας τους "Τζιαλορόσι" σε διαδικασία ψαξίματος προπονητή. Η επιλογή θα είναι δύσκολη καθώς ο προκάτοχος του άφησε εξαιρετικά προσεγμένη δουλειά.
Η επιστροφή του ξεχασμένου Ρανιέρι από την σύνταξη έδειξε ότι για την πρώτη αγάπη μπορείς να κάνεις τα πάντα στο μάλλον πιο πετυχημένο success story της χρονιάς.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου