Σκουάντρα Ατζούρα: A Tale of Two Halves

Εκτός συνέχειας του Nations League έμεινε η Ιταλία παρά την υπερπροσπάθεια στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης του Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ. Μπορούνε πάντως να βγούνε κάποια αυθαίρετα συμπεράσματα για την επόμενη μέρα.

Στο πρώτο παιχνίδι στο Μιλάνο η Σκουάντρα Ατζούρα παρόλο που προηγήθηκε νωρίς με τον Τονάλι εντέλει ηττήθηκε με ανατροπή, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν έπαιξε άσχημα και αν είχε εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν (κυρίως αυτή του Ρασπαντόρι στο 67') θα μπορούσε να ήταν αυτή που θα πήγαινε στον επαναληπτικό του Ντόρτμουντ με προβάδισμα πρόκρισης. 

Στη χθεσινή αναμέτρηση και ενώ στη θεωρία αυτή που θα έπρεπε να κυνηγήσει ένα δυνατό ξεκίνημα αφού βρισκόταν πίσω στο συνολικό σκορ ήταν η Ιταλία, είδαμε ένα καταστροφικό πρώτο ημίχρονο. Υπερβολικά παθητική προσέγγιση, τρία γκολ για τους Γερμανούς οι οποίοι όλα έδειχναν πως είχαν καθαρίσει την υπόθεση πρόκριση. Η Ιταλία όμως δεν τα έβαλε κάτω, και με δύο γκολ του Κεν (49' και 69') έδωσε νέο ενδιαφέρον στο ζευγάρι. Ο Μαρτσίνιακ για κάποιο λόγο πήρε πίσω το πέναλτι που έδωσε αρχικά στο μαρκάρισμα πάνω στον Ντι Λορέντζο στο 74', ενώ αν είχε κρατήσει την αρχική του απόφαση θα άλλαζαν τελείως τα δεδομένα για το υπόλοιπο εικοσάλεπτο. Εντέλει ήρθε το 3-3 από εκτέλεση πέναλτι του Ρασπαντόρι στο 90+5', αλλά όπως καταλαβαίνετε ήταν πολύ αργά. 

Το κύριο ερώτημα που γεννάται είναι γιατί ο Σπαλέτι επέλεξε να μπει τόσο νωχελικά η ομάδα στο πρώτο μέρος; Δε λέμε πως θα έβρισκε με την ίδια ευκολία τον δρόμο προς τα δίχτυα όπως έγινε στο δεύτερο που οι γηπεδούχοι είχαν χαλαρώσει, αλλά όπως και να 'χει αυτό που είδαμε στο πρώτο σαρανταπεντάλεπτο δε βγάζει κανένα νόημα. 

Γενικότερα από το Euro δεν είμαι μεγάλος υποστηρικτής του Σπαλέτι παρόλο που σέβομαι το έργο του σε Ίντερ και Νάπολι, καθώς δεν έχει δώσει αρκετές ευκαιρίες σε παίκτες που αποδεδειγμένα τις αξίζουν με αποτέλεσμα να στερούν αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. 

Το κυριότερο παράδειγμα είναι ο Μποντζόρνο. Όλοι βλέπουμε τις τελευταίες δύο σεζόν που διανύει σε Τορίνο και Νάπολι αντίστοιχα, "εξαφανίζοντας" πολλούς κορυφαίους φορ της Serie A με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Κεν πριν από δεκαπέντε μέρες. Δε γίνεται ξαφνικά να ξεχνάει τη μπάλα που ξέρει στην Εθνική, πρόκειται για ξεκάθαρο θέμα ψυχολογίας αν με ρωτάτε. 

Προφανώς υπάρχει και το παράδειγμα του Μπελανόβα, ο οποίος όπως και ο Μποντζόρνο έτσι κι αυτός δεν είχε πάρει ούτε λεπτό συμμετοχής στο Euro. Και ειδικότερα χθες που δεν υπήρχε ο τραυματίας Καμπιάσο, δε καταλαβαίνω πως γίνεται να μη χρησιμοποιήθηκε.

Σούμα 

Το υλικό της Ιταλίας μπορεί να μην είναι το κορυφαίο στον κόσμο, αλλά σίγουρα είναι μέσα στα δέκα καλύτερα παγκοσμίως. Και στο τέλος της μέρας έχουμε δει στο παρελθόν πολύ χειρότερo ρόστερ να πραγματοποιεί αξιόλογη πορεία και να αποκλείεται στις λεπτομέρειες από την εν ενεργεία τότε πρωταθλήτρια κόσμου (Euro 2016). Στη μεσαία γραμμή υπάρχουν άπειρες επιλογές, Μπαρέλα, Τονάλι, Ρίτσι, Ροβέλα και ακόμη και ο Φρατέζι ο οποίος με τη φανέλα της Σκουάντρα Ατζούρα είναι άλλος παίκτης. Στην άμυνα και στα πλάγια μπακ υπάρχουν οι Μπαστόνι, Καλαφιόρι, Μποντζόρνο, Καμπιάσο, Ντιμάρκο και Μπελανόβα, δε με τρελαίνουν τόσο οι Ουντότζι και Γκάτι αλλά μιλάμε μόλις για τους δύο από τους οκτώ που ανέφερα και δεν λογίζονται ως βασικοί. Και στην επίθεση στα χαρτιά υπάρχει ποιότητα, προφανώς όχι όση υπήρχε στο παρελθόν αλλά οι Ρετέγκι, Κεν, Τζακάνι και Σκαμάκα σε καμία περίπτωση δεν είναι κακοί παίκτες. Δεν αναφέρω τον Κιέζα γιατί από τότε που πήγε στη Λίβερπουλ παίζει ελάχιστα και αναμενόμενα έμεινε αυτή τη φορά εκτός επιλογών του Σπαλέτι. 

Θέλω να καταλήξω στο ότι το "κακό υλικό" δεν αποτελεί δικαιολογία. Η Ιταλία είναι καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί, και ο Σπαλέτι πρέπει να το καταλάβει λίαν συντόμως γιατί το γεγονός ότι εξακολουθεί να βρίσκεται στον πάγκο μετά το σοκαριστικό Euro του καλοκαιριού ήταν μία τεράστια (και αναπάντεχη) δεύτερη ευκαιρία. Ο χθεσινός αποκλεισμός δε πειράζει τόσο, δε νομίζω να υπάρχει κόσμος που ήθελε τόσο απεγνωσμένα το Nations League. Το θέμα είναι να μην ξαναδούμε αποκλεισμό στα προκριματικά του Μουντιάλ από εθνικές όπως αυτή της Βόρειας Μακεδονίας.