Biancocelesti: Η Λάτσιο μπορούσε, η Ρόμα το ήθελε πιο πολύ

Στη Ρόμα το πρώτο φετινό ντέρμπι, που φάνηκε να το θέλει σε σχέση με τη Λάτσιο η οποία άργησε να μπει στο ματς ένα ημίχρονο. Ατυχία, αναποτελεσματικότητα και αδιαφορία ο εχθρός της ομάδας του Μπαρόνι.

Η Λάτσιο δεν μπήκε ΠΟΤΕ στο πρώτο ημίχρονο. Πήρε τη κατοχή όμως η Ρόμα είχε την πρώτη καλή τελική, καθώς διάβασε σωστά το ματς και κατάφερε να βάλει γρήγορα δύο γκολ πιάνοντας στον ύπνο την ομάδα του Μπαρόνι. Οι παίκτες της Λάτσιο όταν έπρεπε να πάνε στη μπάλα (όντας ανύπαρκτοι συνολικά στο α΄ημίχρονο) έμοιαζαν άτονοι και άνευροι δίνοντας την εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνουν τη σοβαρότητα του ματς. Αντίθετα οι παίχτες του Ρανιέρι έπεφταν με αυτοθυσία στη μπάλα, κερδίζοντας κάθε μονομαχία λες και διακυβεύεται κάποιο τρόπαιο ή η παραμονή τους στη κατηγορία (αυτό δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα). 

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον Μπαρόνι να κάνει δύο αλλαγές, βγάζοντας τους Ντέλε-Μπασίρου και Ίσακσεν με τις θέσεις τους να παίρνουν οι Ντιά και Τσάουνα. Η Λάτσιο μπήκε επιτέλους στο ματς, απειλώντας με συνεχόμενες επιθέσεις και βάζοντας τη Ρόμα στη περιοχή της, κάτι που έκανε και η ίδια (να κλείνεται) κατά τη διάρκεια του ματς αφού είχε «καθίσει» πάνω στο 2-0 που εξασφάλισε νωρίς νωρίς μόλις στο 18ο λεπτό. Τύχη, ανυπαρξία στο πρώτο ημίχρονο και ο ζήλος των παιχτών της Ρόμα είναι οι λόγοι που η Λάτσιο έφυγε ηττημένη από το Ολίμπικο αν και υπερείχε στους αριθμούς. Αναφέρω χαρακτηριστικά τελικές (στην εστία) 7(5) - 17(6), κατοχή 32% - 68% και πάσες 272 έναντι 541. Αν πρέπει να σταθώ σε κάποιον παίχτη ο Πρόβεντελ είναι σίγουρα αυτός. Με την μεγάλη του απόκρουση στο 57' κράτησε τη Λάτσιο στο ματς καθώς αν κατάφερνε να μετουσιώσει και τις μετέπειτα τελικές σε γκολ θα μιλάγαμε ίσως και για το σημείο κλειδί, κάτι το οποίο δεν έγινε λόγω της αναποτελεσματικότητας των παικτών της. 

Σίγουρα το αποτέλεσμα και η εικόνα (κυρίως του πρώτου ημιχρόνου) απογοητεύουν, όμως αυτή η ομάδα φέτος έχει βάλει ψηλά τον πήχη και δεν θα σταθούμε στις μια-δύο γκέλες που θα έρθουν (αναγκαστικά). 

MVP της Λάτσιο για εμένα ήταν ένας με διαφορά, ο κόσμος της!